یونانیان باستان: پرستش بدن و خوشبو کننده ها

اگر قرار بود هنـر عطرسـازی باستـانی یک “چهره” ، یک نمـاد داشتـه باشد، مطمئناً آن کلوپاترا خواهد بود. همانطـور که افسانـه ها نقل میکننـد، او بادبـان های قایـق خود را قبل از حرکت به دریا با روغن های معطـر آغشتـه میکرد: عطرها از کشتـی به ساحل کـه مقدار زیادی هم بود، پخش می شد. ”ایده او این بود که مارک آنتـونی حتـی قبل از اینکه او را بـه چشم بینـد، از ورود او مطلع شود. به قول شکسپیر :

کلک (نوعی قایق) او مانند تاج طلایی بر امواج بود و با انعکاس خورشید درخشان می سوخت

عرشه پشتی با طلای چکش خورده پوشانده شده بود

بادبانها به رنگ بنفش رنگ آمیزی شده بودند و عطر آنها به حدی زیاد بود که باعث می شد هوا از عشق گیج بنظر برسد…

(که نام بازار بکر نشان تجاری(مارک) عطر کالیفرنیایی را به زیبایی نشان می دهدStrange Invisible Perfumes, NB.)

پس: کلوپاتـرا برای اغـوا کردن مارک آنتونـی از عطـر استفـاده میکـرد (دیدگاه سر لـورنس آلمـا-تادمـا از این مسئله است)_  و زنـان هزاران سـال است که کـاری مشابـه انجـام می دهنـد. هرچنـد نه چنـدان افـراطـی: کف خلوتـگاه کلوپاتـرا با گلهای رز پـوشیده شده بود و تا تخت خواب او ادامه میافت… در عین حـال، در یونـان، عطر از  مدت ها بـرای پرستش و جلب خشنودی خدایان و الهـه ها از اهمیت ویـژه ای برخوردار بود. یونانیان معتقد بودند که هر چیـز شگفت انگیـزی در واقع از خدایـان آمده است: مقادیـر زیادی در مراسم های مذهبـی مورد استفاده قـرار می گرفت و کسانی که فقیر بودند و نمی توانستند عطرهای مراسم تشییع جنازه را تهیه کنند، به سادگی یک ظرف عطر روی تابوت نقاشی می کردند. یک کتاب جامع، به نام”در مورد بوها” – نوشته تئوفراستوس، “پدر گیاه شناسی” – به عطر اختصاص داده شده است، صفحات آن سنبل هندی، زنبـق ، گل آفتابی (شبه رز)، گل رز ، نعنـاع، مورد، سنبـل، دارچیـن و گل نـرگس، در میان سایـر مواد عطر، نوشته شده است.

یونانیان نقش بسزایـی در توسعه عطرسـازی داشتند. آنها به سوزاندن مواد معطر بسنـده نمی کردند؛ گیاهان معطر و صمغ ها را آسیاب کرده و آنها را در روغن قرار داده و اولین عطرها را برای استفاده روی پوست ایجاد کردند. و دگر چیزی که به پیشروی عطـر در یونـان باستان کمک کرد تـوجه تازه معطوف شده به “بهداشت” بود. بقـراط – “پدر پـزشکی” – به مسئله بهداشت علاقه مند بود ، و بخور و استفاده از عطرها برای کمک به پیشگیـری از بیماری را تجویز میکرد. یونانیـان رایحه درمانی را پذیرفتند و به جای  عرفانی کردن، آن را کاربردی و علمی کردند. هم مردان و هم زنان در مورد “پرستش بدن” افراطی زیادی نشان دادند: زنان ، در میزهای آرایش خود در اقامتگاه های خصوصی خود ( اندرونی)، و مـردان به طور عمومی، بعد از ورزش خـود را در حمـام های عمومی مسح می کنند. (کاری که در رختکـن های سالن ورزشی امروزه ادامه دارد). بدلیل فتوحات اسکندر مقدونی در شرق، ادویه جات، بخور و مواد جدید عطر در دسترس قرار گرفت، که از چیـن، هند، آفریقـا، عربستـان – به ارزش طلا معامله و به همان مقدار تقاضا میشد. مواد رایحه های حیوانی: – مشـک ، عنبـر سـائل – بـرای اولیـن بار استفاده شد و حس جدید و هوس انگیـزی به تولیـد عطـر افزود. (و هنـوز قدرت خود را حفظ میکند، زیرا بسیاری از مواد حیوانی تثبیت کننده های عالی هستند). و دیگر عطر منحصرا برای خشنـودی خدایـان نبود. ترکیبات معطر به زندگی روزمره وارد شد؛ توسط شاعران، ورزشکاران و زنان زیبای یونانی استفاده می شد – و مغازه های عطـری که در سراسر آتن افتتـاح شد و این عطـرها را به نمایش گذاشت؛ به مرکز شایعـات، رسوایـی و فتنه های سیاسی تبدیل شد.